Denizden bir damla koptu...
Billur mavi bir damla. Karaburun’a düser düsmez açildi.
Dogruldu damladan Müjdat...
Ak Libasli Bedrettin yigitleri, verdiler Müjdat’in avcuna ateslerini...
Gördüler kakülleri kivir kivir, Kehribar, Mercan Boncuklu, bes dal örüklü aydin yörükleri...
Gördüler kardan kalkamayan keklikler...
Gördüler Ege Daglarinin yanan atesini
Daglara yaslanir simdi bizim efeler
Avuçlari kor alev gözleri kara mavzer
Kirlarda simdi umudun yeli eser
Efem Egeye benzer
Kolkola girince biz meyveye döner filiz
Yayilir koyaklardan düze iner sesimiz
Haydi efeler...
De yürüyün efelerim yeni dogan gün askina hey
De yürüyün efelerim geldigimiz dün askina hey
De yürüyün özgürlüge verdigimiz can askina hey
Büyüyor sevdamiz yediveren gül gibi
Söylüyor efeler umudun zeybegini |
Favorilere Ekle
